Pakjesavond is achter de rug en snel hollen we door naar Kerst met alle familieverplichtingen en bijbehorende stress. Op ons werk willen we ‘alles nog even’ afmaken voor het einde van het jaar. Hier en daar nog snel een afspraak ertussen proppen want anders blijft het liggen tot in januari……
Terwijl de natuur zich terugtrekt en in winterslaap gaat, zetten wij er nog een paar tandjes bij. Wij lijken onszelf wel onsterfelijk te vinden, denken dat we over bovennatuurlijke krachten beschikken. Waar komen die hoge verwachtingen aan onszelf vandaan? Gaat het over meedoen met de rest en niet weten hoe daar uit te stappen? Als iedereen als een daas ervan door gaat, moet je best wel lef hebben om dat niet te doen. Toch? Of gaat het over niet nee durven zeggen, als iedereen om je heen ja zegt? Is het uiteindelijk toch weer een kwestie van angst voor afwijzing? Ik denk dat het precies deze overtuiging is die ons allemaal gek maakt en door laat rennen en razen. We zijn zo bang dat we de ander verliezen, dat we nog liever accepteren dat we onszelf verliezen. We lijken te denken dat ‘onszelf’ wel ergens op ons zal wachten. Dat als we klaar zijn met de drukte, dat we dan gewoon weer ‘onszelf’ op kunnen halen en verder kunnen gaan. We kiezen ervoor om tot die tijd onszelf niet te zijn. Soms vergeten we zelf dat we ‘onszelf’ nog ergens op zouden halen. Hoe hard is de boodschap als we ons realiseren dat we alleen nog maar aan het hollen zijn en daarmee van binnen uitgehold lijken?
Kan het ook anders? Ik denk van wel. Als we namelijk wél even een stap terug zetten en alles aan ons voorbij laat razen. Kost geen enkele moeite want alles gaat toch wel door. Als we de luwte durven opzoeken, wordt de gekte die wij onszelf opleggen heel helder. In de rust en stilte kunnen we onszelf horen en heel helder zien wat voor ons belangrijk is en wat overbodig, wat klaar is om los te laten en wat krachtig is om voort te leven. Stap dus eens in de luwte en kijk wat er van jou voorbij mag razen en waar jij je aandacht op wil richten.
Warme groet,
Jet