Ook al willen sommigen het liever niet erkennen, toch is de moeder de bron van het leven. Niet alleen persoonlijk omdat je een hele zwangerschap in haar buik hebt doorgebracht en het leven in haar hebt leren kennen, maar ook historisch wordt zij in de oermoeder verering als de bron van het leven gezien.
Als je stil staat bij wat dit allemaal betekent dan realiseer je je dat je ten overstaan van je moeder en de oermoeder dus ook alles kunt leren over de bron van het leven en over jouw bron. Hoe deze stroomt. Waar de pijn en de blokkades liggen. Welk nieuw leven het voortbrengt. Of wat het tot zich wil nemen.
Zij wijst jou de weg naar binnen. Niet alleen de oermoeder maar ook je natuurlijke moeder. Tijdens de dagworkshop Moeder Dochter relatie staan we naast de persoonlijke moeder dan ook altijd stil bij de oermoeder. De een kan in wezen niet zonder de ander. Beiden geven je een dieper inzicht en zijn van grote waarde voor je vrouw zijn.
Een opstelling met je moeder laat je dichterbij je innerlijke wond komen. Vaak zijn we ons niet meer bewust wat die wond nou precies is. Waar het echt om draait. We hebben in ons leven allerlei vluchtroutes aangelegd om er niet bij te hoeven komen. De relatie met je moeder gaat ook over het vrouwelijke aspect. Het vervullen, het laten, het zijn. Wat heb jij van je moeder geleerd hierover? Hoe heeft de vrouwelijke essentie haar weg in jouw leven gevonden?
Vanuit je huidige levensfase, neem je verantwoordelijkheid voor datgene dat bij jouzelf nog geheeld mag worden. Niet door actie te ondernemen, maar door het te erkennen. Je integreert je pijn in het nu, door het te erkennen in de relatie met je moeder, haar helemaal te zien in wie zij is en juist ook wie zij niet is en er vervolgens zelf alle liefde en aandacht aan te geven die het nodig heeft om te helen. Hiervoor de tijd nemen en de ruimte toelaten is van groot belang. Het is een innerlijk proces dat zich niet laat forceren. Het vergt zuivere aandacht en zelfliefde om eerlijk te blijven ten opzichte van wat je daadwerkelijk voelt en hoe je daarmee omgaat. Het is een lange weg van geduld en compassie.
De kracht van een opstelling met je oermoeder ligt vanwege het archetypische karakter op een diepere laag. Zij spreekt vanuit het onderbewuste tot jou. In de vrouwenlijn staat de oermoeder aan het begin van alle dochters die jou zijn voorgegaan. Een ontmoeting met haar is vaak overweldigend. Het is de directe verbinding die jou de oneindige bron van leven laat voelen zonder of ondanks alle mogelijke blokkades. Een paradijselijke ervaring die ons terugleid naar de onbevangenheid in onze meest pure staat van zijn. Nog een stap verder is om in de aanwezigheid van de oermoeder, haar essentie in jezelf te durven herkennen en daarmee erkennen. Het raakt zo diep als je in de spiegel van de oermoeder durft te kijken. En dan alles wat je ziet te erkennen in jezelf. Jezelf op dat moment niet kleiner te maken, maar oog in oog te staan met je eigen grootsheid en goddelijkheid. Dit te voelen in en met heel je lichaam. Steeds weer als ik dit proces in de opstellingen zie, denk ik dat het een van de meest bekrachtigende opstellingen voor een vrouw is. Misschien wel de mest bekrachtigende. Het vraagt oefening om alle weerstanden die het in je oproept er te laten zijn en je er niet door te laten misleiden. Steeds weer terug naar je bron en te zien wat jij nog mag zien, te integreren zowel je pijn als je grootsheid. Zowel de schaduw als het licht. Het is daarom een opstelling die je regelmatig kan herhalen. Ik zie het als een meditatie die begeleidt in het persoonlijke proces. Steeds vanaf de plek met de vraag en uitdaging waar jij op dat moment in je leven voor staat. Het zal helderheid en bekrachtiging tegelijk geven. Het is een meditatie die je in verbinding stelt met de bron van het leven, met jouw bron van het leven.