MIST
Ik hou van de mist
Hij maakt mijn wereld
Even heel klein
Ik voel mij toegedekt
Door dat lage grijs
Mijn haar wordt langzaam nat
Ik proef de druppeltjes op mijn lippen
Ik vertraag met gemak
Geen horizon om mijn blik op te richten
Slechts stilte
Voor hetgeen zich nog wil laten horen
OP DE TAST
Wat heerlijk om weer een gedicht te schrijven. Het is alsof ik op de tast naar binnen ga. Heel langzaam voel ik, woorden komen en op hun weg naar buiten betast ik ze nogmaals, misschien proef ik ze zelfs nog even en dan schrijf ik ze op.
DE WEG NAAR BINNEN
Ik laat ze met de inkt uit mijn vulpen zichtbaar worden en ben heel dichtbij mijzelf. En op datzelfde moment weet ik dat ik ook in een grotere ruimte ben, daar waar jij en ik elkaar kunnen ontmoeten. Iets in mij is aangeraakt, vertaald en vindt bij jou bij het lezen een weg naar binnen naar opgeslagen herinneringen, ervaringen en emoties, bewust en onbewust, persoonlijk en daaraan voorbij.
VERWONDERING
Het mooie van gedichten schrijven is dat iedereen het kan. Dat heb ik zelf ontdekt en dat ontdekken ook de vrouwen in mijn cursussen. Wat kan ik genieten van de verwondering over de schoonheid en de echtheid van de schat afkomstig uit hun eigen binnenwereld. Ze hebben iets gevonden, waarvan sommigen, misschien wel de meesten niet wisten dat die er was. Als je niet weet dat het er is, dan zoek je er niet naar.
BOODSCHAPPEN UIT JE DIEPE ZELF
Ieder vindt de woorden op eigen wijze. De één vult dat aan met talent voor taal of dichtkunst, de ander laat het gewoon horen zoals het van binnen voelt. Zonder filter, zonder beoogd effect, slechts voor eigen vervulling en plezier. Laat los de vraag of je wel of niet kan dichten. Zie het alsof je met een emmer water haalt uit een put, alleen haal je geen water op, maar boodschappen uit je diepe zelf.
Nieuwsgierig welke boodschappen jouw diepe zelf heeft voor het nieuwe jaar ? Pak een kookwekker en zet hem op 10 min en schrijf een gedicht met als titel : NIEUW
En natuurlijk komt een gedicht nog meer tot leven als je het deelt, met vrienden of met mij (heel graag :-))
WAT ERAAN VOORAF GING
Hoe bijzonder! Je mag best weten dat ik voor het schrijven van bovenstaand gedicht al dagen rond liep met onrust in mijn kont. Het feit dat ik weet dat dit de tijd is voor rust en niet weten, hielp ook niet echt mee. Als een hond draaide ik rondjes in mijn mand en kon ik maar geen plek vinden om te rusten.
BEDDING VOOR RUST EN STILTE
Uiteindelijk heb ik mijn bedding voor rust en stilte gevonden. Schrijven bracht mij ook nu weer tot rust en wandelen in mist en miezer is en blijft voor mij de ultieme beweging in stilte. Aan zee, waar het water lui op het strand spoelt of in de duinen over paden langs felgroen mos, kranige kale struiken en zwijgzame dennen. Alles is in rust en ik vind in de rust mijzelf.
OEFENING
Wil jij ook bedding creëren en in de rust jezelf vinden?
- Trek je terug op een fijne plek in je huis of boek desnoods een huisje om je terug te trekken. Maak het zo dat je je gekoesterd voelt door de ruimte
- Vul binnen met buiten aan. Zoek strand, bos of weilanden op. Wandel of fiets, beweeg.
- Laat alle afleiding, boek, film, vrienden los voor 1-2-3 dagen
- Open de weg naar binnen en maak ruimte voor alles dat zijn weg naar buiten wil vinden
- Schrijf, teken, dans wat zich roert van binnen en ontmoet het liefdevol en met open armen alsof een kind zich aan je laat zien om te horen hoe prachtig mooi het is of misschien wel hoe boos of verdrietig het is
- Voor alles vergeet niet dat jij een wonderlijke creatie bent, voortgebracht door het leven. Jij bent in staat tot wonderlijke creaties puur omdat jij zelf een wonderlijke creatie bent